De weg, is weg.
Geluister onder mijn huid.
Knaagt het ongenoegen,
van ingehouden spanning.

Het leeft in mij.
Toch versta ik er niks van.
Slapeloos draai ik me dol.
Blader tussen de lakens.

Bedorven ideeën,
lopen uit hun vorm.
Een taal gesproken,
die ik niet begrijp.

Kan een hoofd uitputtelijk zijn?

Miss. Blue Sky.