Hanneke is een verhalenmaker. Een verhaal bepaalt hoe het zich wil presenteren: foto’s, filmpjes, poëzie, proza, maar ook zijzelf kan als personage het verhaal vertellen. Ze behaalde haar bachelordiploma scenografie aan de Academie van Schone Kunsten in Tilburg, Nederland.
Haar eindwerk werd tentoongesteld tijdens het theaterfestival – Boulevard of Broken Dreams – in Den Bosch, Nederland en bij – La Strada – tijdens de Gentse feesten. Hanneke creëerde een installatie waarbij het publiek werd uitgenodigd om te kijken en kleine details een andere betekenis kregen voor elk individu.
‘Omdat je niet enkel kijkt met je ogen, beelden krijgen pas betekenis door de verwachting, verleden en emoties van de toeschouwer.’
Dit inspireerde Hanneke ook in haar verdere werk. Ze was lid van verschillende kunstcollectieven waar ze met haar installaties het publiek uitdaagde deel te nemen aan het geëxposeerde werk. Dat idee trok ze ook door in haar scenografieën, die ze ontwierp voor gezelschappen als Compagnie de Koe, Studio 100, Kunstencentrum Vlaams Fruit, en Ludvig Producties. Ook werkte ze aan verschillende musicalproducties, waaronder Ben X. Voor deze productie werd ze genomineerd en mocht ze haar werk exposeren in Cardiff World Stage Design 2013. Hanneke kreeg ook de kans om te werken in de filmwereld, waar ze als artdirector en setdresser actief was.
‘Voor mij is een decor niet enkel een visuele interpretatie van een verhaal. Ik wil met een decor een interactie aangaan met de acteurs. Ze niet enkel in een decor laten spelen, maar ze met het decor laten spelen.’
In 2017 lanceerde Hanneke – Miss Blue Sky – waar ze het publiek online een kijkje gaf in wat zich schetsmatig aandiende, in de vorm van proza, poëzie, filmpjes en foto’s. Niet af en niet perfect, omdat dat ze juist wilde doorbreken voor zichzelf. Schrijven begon een steeds grotere rol te spelen in haar leven. Tijdens de corona pandemie in 2020 werd haar dialoog – De man van Glas – geselecteerd voor het podcast project – Het Bankje- van Opendoek.
In 2021 debuteerde ze met haar roman – Wolf, wolf, hoe laat is het?- die ze in 2023 herwerkte naar een theatervoorstelling die ze ook zelf vertolkte bij het gezelschap Anima Vinctum, waar ze sinds 2016 een vaste waarde is. Deze voorstelling zal hernomen worden in het voorjaar van 2024. Daarnaast schrijft ze artikelen voor Antwerpen Leest en werkt ze aan haar nieuwe roman Zee’ven.
'Schoonheid is niet het beeld dat je ziet, maar het verhaal dat het je vertelt.'